گروه فعالیت‌های قرآنی: مدیر موسسه تفسیر جوان نقد منصفانه را از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر دانست و عنوان کرد: وابستگی مالی نهادهای قرآنی به دولت جرئت نقد را از آنها گرفته است.

 

محمد بیستونی، مدیر موسسه تفسیر جوان در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، در خصوص بحث نقدپذیری جامعه قرآنی اظهار کرد: در شرایط کنونی ظرفیت نقدپذیری مسئولان دستگاه‌ها به خصوص دستگاه‌های دولتی بسیار پایین است.

وی افزود: در موارد متعدد و مستند به صرف تذکر یا انتقاد نخبگان قرآنی به آنها، انتقادکننده با بی‌مهری و تحریم‌های چند جانبه از طرف آنها مواجه می‌شود؛ یکی از مثال‌های این موضوع در مورد خود بنده اتفاق افتاده است که به خاطر انتقاد از سوءاستفاده‌های مالی به نام فعالیت قرآنی در دستگاه‌های دولتی، از بسیاری از حقوق اولیه خود به عنوان مدیر موسسه قرآنی بازمانده‌ام.

این نویسنده کتاب‌های تفسیر قرآن تصریح کرد: خدا را شاکر هستیم که این محرومیت‌ها باعث نشد که ما روحیه انتقاد و امر به معروف و نهی از منکر را در مورد مصرف به‌ جای بیت‌المال از دست دهیم؛ البته انتقاد سازنده و به‌ جا در ذیل مقوله امر به معروف و نهی از منکر می‌گنجد که امری واجب است و بسیار به آن توصیه شده است.

وی بیان کرد: امر به معروف و نهی از منکر هم مراتب مختلفی دارد و از تذکر لسانی آغاز می‌شود و به مجازات‌های قضایی ختم می‌شود؛ در موارد معمولی باید فضای جامعه را سالم و آرام نگه‌داشت تا دشمنان از این مباحث درون‌خانوادگی کشور سوء استفاده نکنند، اما نکته تاسف‌بار این است که برخی از مسئولان به قدری جسور شده‌اند که ذره‌ای به تذکرات پنهانی وقعی نمی‌نهند.

این مدیر موسسه قرآنی توضیح داد: اینکه بودجه‌ها در مسیر قانونی خود مصرف نشود و بدون ضابطه خرج دوستان و بستگان آنها ‌شود، مصداق بارز فسق علنی است که مقامات قضایی باید شدیداً با آن برخورد کنند؛ تصریح قرآن کریم به تنبیه علنی در مورد ضایع‌کنندگان بیت‌المال به مراتب سخت‌تر و شدیدتر است، زیرا دین اهمیت بیشتری به حق‌الناس داده است و سرقت از بیت‌المال به مراتب بدتر از سرقت از خانه یک شخص است.

دزدی از بیت‌المال را باید فریاد زد؛ تذکر فایده‌ای ندارد

وی گفت: به طور مثال وقتی بودجه به صورت میلیاردی در جیب یک شخص می‌رود و به مقامات مهم دسترسی دارد، باید علناً این دزدی را فریاد زد و کار با تذکر پنهانی حل نمی‌شود؛ نمونه آن در بودجه‌ای است که آموزش و پرورش به اسم ایجاد 10 هزار مدرسه قرآنی دریافت کرده است، درحالی که این بودجه صرف تعمیرات ساختمانی و نیازهای مدارس شد؛ این مشکل در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز دیده می‌شود.

بیستونی افزود: مشکل ما در بحث نقد به صورت کلی این است که هر کسی که نقد کند و از طرفی وابستگی مالی به دستگاه بزرگتر باشد، با قطع یا کاهش بودجه مواجه می‌شود و این وابستگی مالی باعث پرهیز از نقد به منظور بقای آن سازمان می‌شود.

موسسات قرآنی، بهترین ناظر

وی اظهار کرد: بهترین نوع نظارت، نظارت موسسات قرآنی بر این امر است، البته به شرطی که وابستگی‌های دولتی مانع و محدودکننده آنها نباشد؛ همانند سایر اتحادیه‌های رایج در کشور، اتحادیه موسسات قرآنی باید ضمن دریافت حق عضویت از موسسات، خود را از وابستگی مالی نجات دهند.

مدیرموسسه قرآنی تفسیر جوان تصریح کرد: در کار قرآن به گونه‌ای برنامه‌ریزی شده است که بیشتر موسسات و اتحادیه‌ها جیره‌خوار دولت شده‌اند و به این خاطر جرئت نمی‌کنند که برخلاف دولت انتقاد کنند، حتی رسانه‌هایی مانند خبرگزاری ایکنا نیز به خاطر وابستگی مالی نمی‌تواند به صورت آزاد وارد فضای نقد شود.

وی یادآور شد: روزنامه‌ها و سایت‌هایی که از نظر مالی مستقل باشند، می‌توانند انتقادات واقعی جامعه قرآنی را انعکاس دهند و خوشبختانه فضای بازی برای انتقاد ایجاد شده است، اما دولت با دادن امکانات و حمایت‌های مالی به نوعی آنها را وابسته می‌کند.